حدود ساعت 30 : 20 روز یکشنبه هفتم تیرماه 1360، شش روز پس از عزل بنی صدر از ریاست جمهوری ، سالن اجتماعات دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی ایران واقع در سرچشمه ی تهران میزبان جمعی از بلندپایه ترین و دل سوزترین مسؤولان نظام، همچون آیت اللّه بهشتی رئیس دیوان عالی کشور، چهار وزیر، دوازده معاون وزیر و حدود سی نماینده مجلس بود.
با توجه به عزل بنی صدر و اوضاع سیاسی آن روزها موضوع جلسه گفتگو در باب انتخابات ریاست جمهوری بود.
بعداز تلاوت قرآن آیت‌الله محمد بهشتی سخنرانی خود را با جملاتی کوبنده و تاثیرگذار آغاز نمودند : «ما بار دیگر نباید اجازه دهیم، استعمارگران برای ما مهره سازی کنند و سرنوشت مردم ما را به بازی بگیرند. تلاش کنیم کسانی را که متعهد به مکتب هستند و سرنوشت مردم را به بازی نمی گیرند، انتخاب شوند...»
و این جملات آخرین بیانات آن روحانی فرزانه بود...
ناگهان دو بمب بسیار قوی، سالن اجتماعات را لرزاند و با خاک یکسان کرد و 72 یار وفادار انقلاب و امام، با ذکر خدا بر لب و بدن های پاره پاره، به دیدار حق شتافتند.
در تحقیقات مشخص شد این عمل تروریستی وحشیانه توسط سازمان مجاهدین خلق تدارک دیده شده بوده است.
در پی این حادثه، مردم انقلابی ایران، در سراسر کشور مجالس عزاداری باشکوهی برگزار کردند و با این کار، نفرت عمیق خود را از دشمنان انقلاب و به ویژه منافقان نشان دادند.
حضرت امام خمینی (ره) درباره این حادثه جان سوز فرمودند: «ملت ایران در این فاجعه بزرگ، 72 تن بی گناه، به عدد شهدای کربلا از دست داد».
روح بلند و استوار بهشتی و یارانش قرین آرامش و یادشان گرامی باد ...
