حالم را خوب می کنند کارمندانی که حوصله دارند و لیست مدارک و مراحل را یک ریز پشت سر هم تند تند توضیح نمی دهند ، صاف و پوست کنده حالیت می کنند باید چیکار کنی .....
خوشم می آید از آقا و خانم دکترهایی که موقع ورود مریض زیر چشمی به او نگاه نمی اندازند ، خوش و بش می کنند و صمیمانه از دردش می پرسند.
خوش خلقم می کنند راننده هایی که می ایستند و دست تکان می دهند تا از خیابان رد شوی.
با نشاطم می کنند آدم هایی که برایت کاری می کنند ، بی آنکه از آن ها خواسته باشی.
حس خوبی دارم وقتی رفیقی که کمترهمدیگر را می بینیم ، راهش را دور می کند تا بیشتر با هم باشیم.
جانم درمی رود برای مادری که وقتی خانه می رسم و غذای دلخواهم رامی خواهد ، کتلت های سرخ شده را توی سس گوجه فرنگی غلت می دهد.
خوشم می آید از رفیق شفیقی که زنگ می زند و می گوید برنامه محبوبت شروع شده و سریع قطع می کند.
خوشم می آید از مسافرانی که در صندلی عقب تاکسی یه وری لم نمی دهند.
خوشم می آید از آدم های خوش ذوقی که وقتی یک لباس نو می خرند ، فردا صبح تن شان می کنند.
احترام می گذارم به غریبه هایی که در آسانسور را باز نگه می دارند تا تو برسی.
خوشم می آید از آدم هایی که برای زندگی خوب هنرمندند.
وقتی حالت خوب باشد می توانی آدم بهتری باشی ...